De reis was lang en vermoeiend maar nu dan eindelijk mijn eerste ervaringen vanuit Kenia. Vandaag zijn we met een matatu naar Mathare geweest. De grootste sloppenwijk van Afrika. De foto's durf ik niet te tonen zo gruwelijk zag het er uit. Je zult het dus moeten doen met een foto in de matatu genomen. Hieronder zie je me ingeklemd tussen twee stoelen.
Nu ik over de matatu aan het schrijven ben, herinner ik me trouwens weer een eerdere discussie die we al eens hebben gevoerd over transportmiddelen. Maar goed.Nu stop ik even. Ik moet eerst de overweldigende indruk van deze vreselijk schrijnende armoede verwerken. Als je dit ziet vraag je je wel eens af waarom dit nog in de wereld kan voor komen. Misschien moeten we ons meer richten op het oplossen van deze problemen in plaats van het creëren van steeds grotere bedrijven en het verdienen van steeds meer geld. Waar deze beelden mij heel erg aan deden denken zijn verhalen uit de Middeleeuwen. Toen het bij ons net zo was als hier nu. Het lijkt er op dat het wiel gekanteld is en wij nu bovenaan zitten en zij onderaan. Aan de ene kant wil je voorkomen dat het wiel door draait maar dit is ook niet goed, maar hoe verander je dit?
Liefs Kikker
PS hoe gaat het met de kleine kikkertjes thuis?
1 opmerking:
Keniaanse kikker,
Dat klinkt inderdaad vreselijk. En dan te weten dat Kenia de wieg van de mensheid is.
De vergelijking is wat overtrokken, maar afgelopen week leek het op mijn werk ook wel wat op een sloppenwijk. Door een combinatie van bezuiniging in schoonmaakkosten en paasmaandag stapelden de afvalzakken zich op tot het plafond, en heerste er in het hele gebouw een weeïge geur van rottende bananenschillen en sinaasappelresten. (hier een foto van ons kantoor;-).
Zoals altijd speelt geld bij dit soort dingen een grote rol. En Kenia heeft daar natuurlijk een extra probleem bij: corruptie. Hierdoor worden geldkranen dichtgedraaid, en blijft het geld dat nog wel wordt gegeven aan verkeerde strijkstokken hangen.
En geld alleen is niet voldoende. Op digischool een relaas van twee Nederlandse leerlingen, die (in het kader van een onderwijsproject) een voetbal schenken aan kinderen in de Mathare. Dat is natuurlijk een mooi gebaar, maar eigenlijk hebben deze kinderen geen bal nodig, maar een doel!
Een reactie posten