Naar het schijnt is mijn nieuwe vriendin zeer impulsief. Ze hoorde iets over een feestje in België en besloot direct in die richting te vertrekken. Het feestje was in Brussel ter ere van iets dat 50 jaar bestond. Wat precies weet ik niet maar dat weet mijn papa wel. Brussel is natuurlijk erg bekend om zijn manneke en daar zijn we dan ook als eerste heen gegaan.
Het was even klimmen over het hek maar dan ook van dichtbij op de foto.
En natuurlijk ook even samen.
Daarna in gestrekte sprong naar het grote feest. Dit speelde zich af bij een stelletje knikkers. Op de achtergrond zijn ze goed te zien.
Ze schijnen iets uit te beelden maar kunst van deze aard is niet echt mijn ding. Misschien kan Papa het uit leggen.
Al met al hebben we veel plezier gehad en gaan we aankomend weekend wel naar theater. We hebben de kaartjes kunnen ruilen met iemand die het niet erg vond een week eerder te gaan.
Liefs, Kikker
4 opmerkingen:
Eurokikker,
Dus jij hebt Europa's 50e verjaardag gevierd op een 165.000.000.000 keer vergrote uitsnede van een ijzerkristal. Honderdvijfenzestigmiljard, da's veel: even rekenen leert dat als je een huis-tuin-en-keuken mier 165 miljard keer vergroot, dat die mier dan zo ongeveer past tussen maan en aarde. Bijna net zo groot dus als mijn depressie......
Ik zit namelijk in een vreselijke dip moet je weten. En dat komt door een dillema over kuddegedrag en normen en waarden.
Als ik bijvoorbeeld over de A6 naar huis rijd, staat op de ketelbrug een bord '100', en dan denk ik: "Ja, laat ik maar wat langzamer gaan rijden. Er is vrijwel geen vluchtstrook, en er is een invoegstrook, dus als iedereen hier wat langzamer rijdt, is het allemaal wat veiliger". Maar wat blijkt iedere dag weer: een hele meute zojuist ingehaalde, 'net-niet-120-rijdende' medeweggebruikers trekt zich niets aan van dat bord, en komt mij weer ('net-niet-120-rijdend') voorbij tuffen, om ná de ketelbrug weer voor mijn voorbumper op te duiken. En dan denk ik: "Moet ik dan ook maar gewoon doorrijden. En als ik dat doe, ben ik dan een kuddedier, of ben ik juist een kuddedier als ik me aan de regels houd. En is het goed of slecht om een kuddedier te zijn".
Gelukkig heb ik dan nog 40 kilometer om weer uit die dip te komen.
Of corvee: ongeveer één keer in de 2 maanden zo ongeveer krijg ik via een mail het verzoek de papierbakken te legen, samen met een collega. En dan denk ik: "Ja, laat ik dat maar doen. Dan ziet het er weer even wat netter uit, en als iedereen dat doet, is het bijna geen werk." Maar wat blijkt iedere keer weer: een hele meute 'wij-hebben-het-druk' of 'hij-heeft-het-ook-niet-gedaan' collega's vóór mij heeft de bakken in de weken ervoor ook al niet geleegd, met als gevolg dat het een flink karwei is. En dan denk ik: "moet ik dan ook maar gewoon die bakken vol laten? En als ik dat doe, ben ik dan een kuddedier, of ben ik juist een kuddedier als ik het wél doe, en me laat sturen door een mailtje. En is het goed of slecht een kuddedier te zijn".
Gelukkig heb ik dan weer 2 maanden de tijd om uit die dip te komen.
Of lunchen: enige tijd geleden is ons gevraagd om 20 minuten later te gaan eten, samen met onze commerciele collega's, die dan 15 minuten eerder moesten. En dan denk ik: "Ja, laat ik dat maar doen. Dan eten we al dan niet gezellig tegelijkertijd, en na het eten is iedereen ongeveer weer meteen bereikbaar". Maar wat blijkt iedere dag weer: een hele kudde 'de-middag-duurt-al-zo-lang' of 'we-hebben-nog-geen-tijd' medewerkers van beneden komt nog steeds op de oude tijd eten, met als gevolg dat we alsnog apart eten. En dan denk ik: "Moet ik dan ook maar weer op mijn eigen tijd gaan eten? En als ik dat dan doe, ben ik dan een kuddedier? Of ben ik juist een kuddedier als ik niet met verandering om kan gaan. En is het erg om een kuddedier te zijn?". En dan heb ik nog maar een korte middag om uit die dip te komen.
Ik weet dat het niet slim is om een kikker een mening te vragen over kuddegedrag, want volgens mij zit dat per definitie niet in je genen. Maar is "je houden aan de regels" nu goed, en de enige manier om als kudde/samenleving/organisatie te overleven, of zijn na een aantal kabinetten "normen en waarden" regels en het houden daaraan zo vervaagd dat het er niet meer toe doet. En dan lig ik dus 's nachts te woelen, en te draaien. En dan zegt Ingrid: zou je niet gaan slapen? En dan denk ik: "Ja, ....."
Lieve Papa,
Ik begrijp dat je het er heel moeilijk mee hebt. Maar als tip wil het volgende meegeven. Of het nu wel of geen kuddegedrag is probeer altijd te doen wat jij vind dat goed is. Als vervolgens de rest van de wereld ditzelfde gedrag vertoont is dat dan geen kuddegedrag maar het zogenaamde gezonde verstand dat zich etaleert.
In onze samenleving hebben we een groot aantal regels afgesproken. Deze regels zijn door onze democratisch gekozen volksvertegenwoordiging bedacht en in die zin dus ook door ons. Zonder regels is het niet mogelijk in grotere groepen dan groepen van 1 samen te leven. Juist in kuddes treden kuddeleiders op en hij (meestal is het een hij) bepaalt de regels. In onze samenleving heet zo'n vorm van leiderschap totalitair leiderschap of dictatuur. In de doorsnee samenleving zijn er geen kuddeleiders doordat we regels hebben vastgesteld. Je houden aan deze regels is dus per definitie niet kuddegedrag. Kuddegedrag is als iedereen één leider volgt.
In mijn persoonlijke omgeving maak ik dit ook mee. Mijn familieleden beginnen allemaal weer wakker te worden en soms zit daar ook wel eens een eigenwijze tussen. Zo ook dit jaar weer. De zilverreiger kwam aanvliegen en we doken met zijn allen de sloot in. Behalve de "leider". Hij werd verslonden met huid en haar. Soms is kuddegedrag dus niet goed. Een leider volgen is goed zolang je gezond verstand blijft prevaleren boven kuddegedrag.
Het was heerlijk weer eens ouderwets met je te kunnen filosoferen. Oude tijden herleven.
Liefs kikker
Zijn er nog andere dingen waar je je hart over wilt luchten?
Anoniempje,
Dat wil en zal ik zeker doen. Mooie hart luchten.
Een reactie posten